ਲਿਖ ਤੁਮ
ਭੂਪਿੰਦਰ,
ਪਿਆਰੇ ਪਾਠਕ ਜੀਉ,
ਮੇਰੀ "ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਫ਼ਸਲ" ਤੇ ਫੇਰੀ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਧੰਨਵਾਦ
ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਸਾਹਿਤਕ ਵੈੱਬ
ਪਰਚਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ। ਜੇ ਕਦੇ ਆਪ
ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਇਸ ਬਲਾਗ ਉਪਰ ਪਵੇ ਤਾਂ ਜਾਂਦੇ-ਜਾਂਦੇ ਦੋ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿਣਾ ਨਾ ਭੁੱਲਣਾ। ਮੈਂ ਸਮਝਾਂਗਾ ਕਿ
ਮੇਰੀ ਚੇਤਨਾ ਵਿਚ ਉੱਗਦੀ ਇਹ ਫ਼ਸਲ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਨੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਉਤਾਰਿਆ ਹੈ।
ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰੇ ਮੇਰਾ ਇਹ ਬਲਾਗ ਲਿਖਣਾ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖਣ ਵਾਂਗ ਹੀ ਹੈ। ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਲਿਖਦੇ-ਲਿਖਦੇ
ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤ ਸੀਮਾਵਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਕੁੱਲ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ
ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਕੋਈ ਗੁਸਤਾਖ਼ੀ ਨਾ ਕਰਾਂ। ਖ਼ਾਸਕਰ ਵਾਕ-ਬਣਤਰ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦ-ਜੋੜਾਂ ਦੇ
ਸੰਦਰਭ ਵਿਚ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦੁਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕ ਚੰਗਾ ਪਾਠਕ ਹਾਂ। ਸੋਹਣਾ ਅਤੇ ਉਤਮ ਲਿਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਦਿਲੋਂ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਕਾਫੀ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਸਾਹਿਤਕ ਰਸਾਲੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਸੀ। ਬਸ, ਬੈਠ ਕੇ ਕਾਗਜ਼ ਉਪਰ ਕੁਝ ਝਰੀਟ ਲੈਣਾ, ਕੁਝ “ਲੀਕਾਂ” ਮਾਰ ਲੈਣੀਆਂ। ਮਨ ਵਿਚਲਾ ਚਾਅ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲੈਣਾ। ਜਿਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਅਤੇ ਚਿੰਤਨ ਉਸ ਵਕਤ ਸੀ, ਅੱਜ ਵੀ ਉਹੋ ਹੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਵੀ ਤਾਂ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ। ਬਸ, ਵਿਚਲਾ ਵਕਤ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਤੇ ਛਪਦੇ ਪਰਚਿਆਂ ਨੇ ਮਨ ਨੂੰ ਹਲੂਣਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਲਗਨ ਫੇਰ ਜੁੜੀ ਹੈ।